Redakcja naukowa: Jerzy Konieczny, Przemysław Paciorek
ISBN 978-83-89250-23-0

 

Słowo wstępne

Rozwój medycyny ratunkowej i medycyny katastrof z jednej strony określa wiedzę i umiejętności niezbędne do sprawnego działania personelu medycznego w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, a więc w stanie polegający na nagłym lub przewidywanym w krótkim czasie pojawieniu się objawów pogarszania zdrowia, którego bezpośrednim następstwem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu lub uszkodzenie ciała lub utrata życia, wymagający podjęcia natychmiastowych medycznych czynności ratunkowych i leczenia, z drugiej zaś strony rozwój zarządzania w sytuacjach kryzysowych oraz nauki o bezpieczeństwie. Określa również obowiązki i zadania dla administracji publicznej, podmiotów gospodarczych oraz organizacji pozarządowych w zakresie postępowania w sytuacjach nagłych i nadzwyczajnych. O sprawności wspólnego działania decyduje integracja organizacyjna i ciągłość procedur postępowania na wszystkich etapach świadczenia pomocy. W ustawicznym procesie kształcenia niezbędne staje się kształtowanie świadomości sytuacyjnej i umiejętności praktycznych.

W stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, zgodnie z aktualnymi przepisami prawa, jak również normami etyczno-moralnymi i humanitaryzmem, należy podjąć niezwłocznie działania przez świadków zdarzenia na poziomie pierwszej pomocy Podstawa programowa kształcenia na tym poziomie jest zawarta w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), która uwzględnia edukację w zakresie udzielania pierwszej pomocy. Powyższe zajęcia są realizowane z udziałem: lekarzy systemu, pielęgniarek systemu, ratowników medycznych, jak również nauczycieli posiadających odpowiednie przygotowanie wynikające z określonych przepisów prawa.

Następnie działania podejmują ratownicy na poziomie kwalifikowanej pierwszej pomocy z jednostek współpracujących z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego. Jednostkami tymi są służby ustawowo powołane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w szczególności: jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, podmioty uprawnione do ratownictwa górskiego, podmioty uprawnione do ratownictwa wodnego, inne jednostki podległe lub nadzorowane przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych i ministra obrony narodowej na podstawie odrębnych przepisów. Ponadto jednostkami współpracującymi z systemem mogą być społeczne organizacje ratownicze, które, w ramach swoich zadań ustawowych lub statutowych, są obowiązane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, jeżeli zostaną wpisane do rejestru jednostek współpracujących z systemem. Wybiegając w przyszłość, warto objąć kształceniem z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy studentów: uczelni resortowych Ministerstwa Obrony Narodowej, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz uczelni cywilnych na kierunkach bezpieczeństwo narodowe, bezpieczeństwo wewnętrzne, inżynieria bezpieczeństwa, inżynieria bezpieczeństwa pracy, farmacji i zdrowia publicznego.

Pytania pobrano ze strony: http://www.cem.edu.pl